SOCIAL DISTANCING IN DANS…IS HET MOGELIJK?
Hoe kun je dans voelen en beleven als performers geen gebruik maken van een “dichtbij situatie” en “interactie met publiek”? Hoe gaat toekomstig publiek hierop reageren waarbij de 1,5 meter gehandhaafd moet blijven. Met name de kinderen en jongeren zijn gewend om “samen, dichtbij” met elkaar om te gaan.
De “social distance” beïnvloedt niet alleen het ruimtelijke aspect van de dans, maar ook het ritme en de energie. Juist dicht bij elkaar dansen op hetzelfde ritme geeft een erg stimulerend en positief gevoel. Niet alleen met Carnaval, maar ook bij festivals en theateroptredens, dagen dansers en muzikanten het publiek uit om in een flow te bewegen. Dit geeft ontlading, uiting aan persoonlijke emotie en ook mogelijkheden om te genieten van de verhalen van de kunstenaars.
Dit kleine onderzoek in de buitenlucht geeft in ieder geval aan dat de focus ligt op vorm en lijn, emotie en expressie moeten vergroot worden. Deze theatrale buitenwereld kent eigen regels. Belangrijk hierbij zijn de focuspunten, die een oneindigheid in zich hebben.
Roosendaal Danst! ziet de beperking van 1,5 meter cultuur niet als een onmogelijkheid, maar als een creatieve uitdaging in de maatschappij van het komend jaar. Natuurlijk hopen we op tijden dat het “nieuwe normaal” weer terug kan gaan tot het “oude normaal”. De professionele dansers (Melany van der Steen en Martijn Weber) en de amateurdansers van Dansatelier (o.l.v. Kristel van der Meer) zijn allen woonachtig in Roosendaal. Freek Boers (camera en editing) komt uit Utrecht en hij studeert binnenkort af op de Mediaopleiding van de Hogeschool Amsterdam.
Deze video is een opstap naar activiteiten in september gedurende het jaarlijkse festival van Roosendaal Danst! in Theater de Kring en in de openbare ruimte. Natuurlijk is alles afhankelijk van de ontwikkeling van het virus. Ons Dansvirus houden we echter warm!
Met dank aan Cultuur verbindt Roosendaal.
